• Użycia przystosowanych do współbieżności struktur danych wysokiego poziomu (obiekty chronione).
• Dziennik działania programu w oparciu o plik, wykorzystujący obiekt chroniony.
• Zastosowanie grafiki trójwymiarowej za pomocą GLUT i Open GL, zarówno do obsługi wyświetlania jak i wejścia.
• Wielowątkowa struktura programu o stosunkowo jasnym podziale odpowiedzialności pomiędzy zadania.

Poza powyższymi program potrafi symulować bardzo prostego gracza komputerowego i wykorzystuje oświetlenie w celu urozmaicenia grafiki pozbawionej tekstur. Pełniejszy opis jego działania można znaleźć w Multiplayer Arkanoid - sprawozdanie

Program korzysta z oświetlenia, dzięki czemu wygląda w miarę ciekawie bez zastosowania tekstur:

Screen z gry - numer 1

Screen z gry - numer 2

Poniżej link do dwóch wersji programu:

• Wersja pełna, zawiera cały katalog projektu, wraz z obiektami pośrednimi kompilacji, jak i wynikowymi plikami exe.
  Arkanoid - wersja z źródłami, oraz 2 wersjami binarki *.exe
• Oraz wersja dla chcących skompilować ją samemu - tylko źródła i ustawienia projektu.
  Arkanoid - tylko źródła

• Nazwy pakietów w dyrektywach with/use.

Możemy w nagłówku wpisać tylko with Ada.Te oraz wywołać niniejszą funkcję kombinacją klawiszy Ctrl+Spacja aby Eclipse wyświetlił nam listę dostępnych zakończeń takiej dyrektywy. Jako że tylko jeden pakiet zawarty w Ada.* zaczyna się na "Te" możemy wybrać pierwszą opcję z wyświetlonej listy naciskając Enter.

• Nazwy Pakietów/Obiektów/Procedur/Funkcji

Code Assist wspiera nas także w trakcie pisania treści programu, analogicznie po naciśnięciu Ctrl+Spacja uzupełniając pozostały fragment bieżacej nazwy. Jest to szczególnie przydatne gdy z jakichś przyczyn rezygnujemy z dyrektyw use. Poniżej kilka przykładów:

Po wpisaniu pierwszych dwóch liter nazwy pakietu, zarówno w dyrektywie with jak i w treści programu:

Możemy nacisnąć Enter, postawić kropkę i idąc w ten sam sposób dotrzeć do:

Równie prosto jak dla procedur możemy uzyskać informacje o funkcjach:

• Argumenty funkcji/procedur

Czasem, zwłaszcza przy korzystaniu z rzadziej używanych funkcji nie pamiętamy argumentów z którymi ja wywołać, nie zawsze też pamiętamy które argumenty funkcja zmienia a które modyfikuje. Zamiast jednak szukać opisu funkcji w dokumentacji, łatwiej wykorzystać do naszych poprzez Code Assist. Wystarczy wywołać go po wpisaniu lewego nawiasu, aby otrzymać listę możliwych zestawów parametrów wraz z sposobem ich przekazywania i opisem funkcji. Dla przykładu zobaczmy ile wersji ma zwykła funkcja Put:

Po wybraniu właściwej funkcji poprzez zatwierdzenie wyboru Enterem lub też kliknięcie myszką, możemy wpisywać argumenty, które przekazywane są wtedy w bardzo czytelny sposób.