Postaram się opisać na podstawie już wcześniej stworzonego programu (operacja na wektorach) jak przeładowywać w C++ podstawowe operatory.

Postaram się skupić na samym przeładowaniu, bez wchodzenia w szczegóły samego działania.

Operatory powinno się przeładowywać właśnie tam, gdzie ich działanie jest jednoznaczne na pierwszy rzut oka: działania arytmetyczne, operatory wejścia, wyjścia i inne, rzadziej używane o których wspomnę innym razem.

Ogólną ideą która powinna przyświecać przeładowywaniu to tworzenie przewidywalnych, zachowujących się analogicznie jak te wbudowane operatorów.

Przeładowany operator to po prostu funkcja o nazwie operator z dopisaną końcówką charakteryzującą operator, np operator+, operator*= etc. Samą funkcje można zdefiniować na dwa sposoby:

1. Jako funkcje składową klasy
   wtedy napisanie obiekt1+obiekt2 oznacza wywołanie: obiekt1.operator+(obiekt2)
2. Jako funkcje globalną
   wtedy napisanie obiekt1+obiekt2 oznacza wywołanie: operator+(obiekt1,obiekt2)

Operatory dodawania

Występuje w kilku wariacjach:

Zwykły operator dodawania:

Założenia:

1. Dodaje elementy tego samego/podobnego typu do siebie
2. Nie zmienia żadnego z elementów (żeby działało na obiektach stałych tak jak 2+5)
3. Wynik powinien być zwrócony przez wartość (gdyż obiekty wewnątrz funkcji utworzone mogą zostać zniszczone już po jej zakończeniu)

Przykład:

Obie metody działają, natomiast zdecydowanie elegantsza wydaje się dla mnie być ta pierwsza, gdyż w gruncie rzeczy operator ten jest tak silnie związany z klasa że powinien być jej funkcją składową.

Operator dodawania do lewej strony:

Założenia:

1. Dodaje elementy tego samego/podobnego typu do siebie
2. Zmienia element po lewej stronie (zwiększając go o wartość tego po prawej)
3. Wynik powinien być zwrócony przez referencje, tak aby wskazywał na właśnie przypisany obiekt. Zwracanie wyniku przez wartość byłoby nieefektywne z względu na pamięć (zbędne kopiowanie), natomiast ważne jest zwracanie w ogóle, aby poprawna była konstrukcja while( (i+=6)<20 )

Przykład, jako funkcja składowa (do takich będę się teraz ograniczał, ew zmiany są analogiczne jak powyżej)

Operator odejmowania czyli operator- i operator -= są analogiczne, przejde więc do operatorów mnożenia. Wektory można mnożyć na 3 sposoby: wektor*liczba, liczba*wektor, wektor*liczba, oraz wektor*wektor (skalarne).

Mnożenie wektor*liczba

Założenia:

1. Mnoży wektor po lewej stronie razy liczbę
2. Zwraca nowy,przemnożony wektor
3. Zwraca oczywiście przez wartość

Przykład:

Mnożenie wektor*=liczba

Założenia:

1. Mnoży wektor po lewej stronie razy liczbę
2. Zmienia lewą stronę wpisując wynik
3. Zwraca referencje do przemnożonego wektora (z tych samych przyczyn co operator+=)

Przykład:

Nie miałoby natomiast sensu napisanie: liczba*=wektor, gdyż takie działanie, teoretycnzie powinno liczbe zmienic na wektor, co jest niemożliwe. Pozostaje nam operator liczba*wektor. Ponieważ operator jako skladowa swoja klase musi mieć po lewej stronie, jedynym wyjściem jest utworzenie funkcji globalnej, spełniającej praktycznie te same założenia co wektor*liczba.

Często aby moc korzystać z zmiennych prywatnych klasy Vector, takie funkcje nie deklaruje się poza ich ciałem, tylko wewnątrz definicji klasy jako funkcje zaprzyjaźnione:

Ostatni operator wart wymienia to proste mnożenie skalarne wektorów, którego przykład poniżej:

Często dużo więcej można odczytać i zrozumieć z przykładowego kodu, dlatego poniżej zamieszczam w miarę dopieszczona klasę Vector

Udokumentowane źródła klasy Vector